وقتی در راهروی فروشگاه مواد غذایی قدم می زنید ، آرایه ای از انواع بسته بندی ها را ، در قفسه ها پیدا می کنید. قوطی های لوبیا ، کارتن های شیر ، ظروف پلاستیکی ماست ، پاکت های چیپس و گوشت بسته بندی شده ، روی سینی های پلاستیکی. بسیاری از بسته بندی های مواد غذایی ، دارای بسته بندی پلاستیکی هستند.
بسته بندی پلاستیکی ، شامل انواع گسترده ای از پلاستیک است. از پلی استایرن فوم گرفته تا بسته های پلاستیکی تاشو. مواد اولیه ای که برای ساخت این نوع بسته بندی استفاده می شود ، ممکن است برای سلامتی مضر باشد ، یا مواد شیمیایی مضر به پلاستیک اضافه شود تا عملکرد آن بیشتر شود.
در این مقاله می خواهیم ، در مورد بسته بندی های پلاستیکی صحبت کنیم و معایب و مزایای آن ها را مورد نقد و بررسی قرار دهیم.
چرا به بسته بندی پلاستیکی نیاز داریم؟
سال۱۹۶۰ آغاز محبوبیت پلاستیک ها بود. پلی اتیلن ، که امروزه یکی از محبوب ترین پلاستیک های جهان است ، در سال ۱۹۳۳ ایجاد شد. اما سال ۱۹۵۳ بود که افراد متوجه شدند که چگونه می توان پلی اتیلن با چگالی بالا تولید کرد. بسته بندی پلاستیکی ، چندین عملکرد مهم در زندگی مدرن ما به عهده دارد که دلایل اصلی اعتماد ما به این محصول است
پلاستیک از محصولات آسیب پذیر ، در مقابل آلودگی یا صدمات ناشی از رطوبت ، گازها ، میکرو ارگانیسم ها ، حشرات و نور محافظت می کند. پلاستیک ، محصولات را برای مدت طولانی تری حفظ می کند. این مواد معمولا تا زمانی که دیگر برای استفاده مناسب نباشند ، مصرف می شوند. از این رو ، ضایعات را کاهش می دهند.
حمل و نقل پلاستیک در مسافت های طولانی امکانپذیر است و ما می توانیم به انواع گسترده ای از محصولات دسترسی داشته باشیم که این به نوبه خود ، نوعی تجارت محسوب می شود. روی بسته بندی های پلاستیکی ، می توان اطلاعات مهمی مانند محتوای تغذیه ای یا توصیه های آلرژی و غیره را نمایش داد.
بدون بسته بندی پلاستیکی چه اتفاقی می افتد؟
انواع مختلفی از بسته بندی پلاستیکی وجود دارند که ، دارای ویژگی های عملکردی مختلفی مثل ، ایمن بودن در برابر مواد غذایی ، انعطاف پذیر بودن ، شفافیت و مقاوم در برابر مواد شیمیایی و گرما هستند. بنابراین ، پلاستیک ها مواد بسته بندی ایده آلی برای انواع نیازهای مدرن به شمار می روند.
بدون بسته بندی پلاستیکی ، تامین تمامی این نیازها و استفاده از طیف گسترده ای از محصولاتی که مردم هر روز با آنها سرو کار دارند ، بسیار دشوار و اغلب غیرممکن می شود.
انواع مختلفی از بسته بندی وجود دارد. بسته بندی مواد غذایی باید به گونه ای باشد که ، هم از نظر اقتصادی و هم زیست محیطی و ایمنی کاملا مناسب باشد. سال هاست که میزان مواد مصرفی در انواع مختلف بسته بندی کاهش پیدا کرده است.
بین سالهای ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۴ میانگین وزن بسته بندی پلاستیکی ، حدود ۲۸ درصد کمتر شده است. این امر در نتیجه پیشرفت فناوری و طراحی رخ داده است که محصول با بسته بندی مشابهی را قادر می سازد تا ، مقادیر کمتر از مواد ، استفاده شود.
البته این مقدار ماده کمتر ، بدون به خطر انداختن عملکرد بسته بندی باید اتفاق بیفتد. اگر چنین اتفاقی بیفتد ، به کاهش مواد استفاده شده در بسته بندی و کاهش ضایعات کمک شایانی می شود.
با این که بسته بندی پلاستیکی ، در مقایسه با جایگزینی آن با دیگر محصولات ، به میزان زیادی در هزینه ها صرفه جویی می کند ، اما هزینه های زیست محیطی زیادی را با خود به همراه دارد. این مورد می تواند ، شامل خسارت به محیط زیست و آزاد شدن کربن و گازهای گلخانه ای در جو باشد.
به همین دلیل ، در نظر گرفتن بسته بندی پلاستیکی ، که ممکن است پس از استفاده در رودخانه ها و دریاها رها شود ، بسیار مهم است. این پیامدهای مخرب زیست محیطی ، نیازمند توجه دولت ها در سرتاسر جهان است تا اطمینان حاصل شود که این موارد در محیط زیست باقی نمی مانند و در هر صورت ، برای جمع آوری و بازیافت آنها اقداماتی صورت می گیرد.
استفاده از این نوع بسته بندی ، مزایای بسیار دیگری هم برای مصرف کنندگان دارد. بسته بندی پلاستیکی ، باعث صرفه جویی در جرم بسته بندی و انرژی می شود. در صورت استفاده از منابع دیگر ، ما دو سه برابر بیشتر از منابع استفاده خواهیم کرد. علاوه بر این مزیت ها ، پلاستیک در برابر خرد شدن مقاوم است. پلاستیک نمی شکند. این خاصیت سبب می شود که ، این ظروف برای برخی از محیط ها مانند حمام ، استخر ، ساحل یا مسافرت ها مفید باشند.
پلاستیک ، محصولات را از آلودگی دور نگه می دارد. این مورد به ویژه برای بسته بندی های پزشکی بسیار مفید است. یک کالای پزشکی در یک بسته بندی پلاستیکی ، می تواند بدون دخالت دست و کاملا بهداشتی ، جابجا شود. پلاستیک سبک است و می تواند فضای کمتری نسبت به گزینه های دیگر اشغال کند. این به معنای بارهای با وزن سبک تر برای هواپیماها و کامیون ها است.
بسته بندی های پلاستیک ، بسیار بادوام هستند. این بسته بندی ها ، می توانند بسیار نازک باشند که بدان معنی است که از منابع کمتری برای تولید آن ها استفاده شده است. پلاستیک را می توان به روش های مختلف تغییر شکل داد و از آن برای بسته بندی خمیر و سس استفاده کرد.
بسته بندی های پلاستیکی ، می توانند بارها و بارها برای تولید محصولات جدید بازیافت شوند. این نوع بسته بندی ، بر طعم و کیفیت مواد غذایی تاثیر نمی گذارند. در حقیقت خواص سد کننده پلاستیک ها ، باعث می شود که ، غذا طعم طبیعی خود را حفظ کند.
از کاربردهای این نوع بسته بندی می توان به ، بسته بندی گوشت های تازه ، میوه ها و سبزیجات ، روغن های خوراکی ، سس ها ، ماست ، بستنی و … اشاره کرد.
معایب ظروف پلاستیکی
پلاستیک همه جا هست و امروز موارد استفاده از این ماده ، روز به روز در حال گسترش است. اما سوالی که در سال های اخیر بسیار مطرح شده است این است که ، آیا قرار گرفتن مواد غذایی در معرض این پلاستیک ها بی خطر است؟
مطالعات نشان داده است که ، برخی از مواد شیمیایی موجود در پلاستیک ، می توانند از آن خارج شده و به مواد غذایی و نوشیدنی هایی که می خوریم وارد شوند.
برخی از این مواد شیمیایی ، با مشکلات سلامتی ، همانند اختلالات متابولیکی ، از جمله چاقی و کاهش باروری مرتبط بوده اند. در صورتی که ماده غذایی داخل بسته بندی پلاستیک داغ باشد ، این انتقال مواد سریع تر و به میزان بیشتری هم رخ می دهد. این بدان معناست که ، با سرو یک غذای داغ در یک ظرف پلاستیکی ، جزء بیشتری از مواد شیمیایی بالقوه مضر ، دریافت می شود.
انواع مختلف پلاستیک بر اساس ترکیبات آن ها ، نام های مختلفی دارند. مانند پلی پروپیلن ، پلی اتیلن ، پلی اتیلن ترفتالات ، پلی کربنات و دیگر انواع مواد شیمیایی با ویژگی های مختلف ، مانند نرم کننده ها ، آنتی اکسیدان ها و مواد رنگی.
به طور کلی ، چندین ماده شیمیایی در پلاستیک وجود دارد که ، استفاده طولانی مدت از آن ها بسیار خطرناک است و می تواند سلامتی افراد را شدیدا تهدید کند. زنان باردار و جنین ، بیشتر در معرض خطر قرار دارند.
چرا که بسیاری از این مواد شیمیایی ، از جفت عبور می کند و سلامتی جنین را به خطر می اندازد. از جمله از این ماده شیمیایی نگران کننده می توان به ، فتالات و بیسفنول اشاره کرد. این دو ماده ، در عملکرد هورمون های انسانی تداخل ایجاد می کند. از فتالات که بعضا به عنوان نرم کننده نیز یاد می شود ، اغلب برای نرم و انعطاف پذیر کردن پلاستیک های وینیل استفاده می شود.
علاوه بر مورد سلامتی ، بسته بندی پلاستیکی می تواند به محیط زیست هم آسیب برساند. این ماده ، زیست تخریب پذیر نبوده و سازگاری کمی با محیط زیست دارد. امروز بیشتر ، بسته بندی های توصیه می شوند که ، نسبت به پلاستیک زیست تخریب پذیر ترند. زیرا مواد پلاستیکی ، در شرایط نرمال و آن طور که ما انتظار داریم ، تجزیه نمی شوند.
انواع بسته بندی پلاستیک
پلی اتیلن ترفتالات: یک پلاستیک بازیافتی معمول است. شفاف است. سخت است و در صورت خم شدن تغییر رنگ می دهد. در ساخت بطری ها از این نوع پلاستیک استفاده می شود.
- پلی اتیلن با چگالی بالا
این نوع پلاستیک خیلی معمولی بازیافت می شود. برای بطری های شیر ، بطری های سفید کننده و مایعات لباسشویی کاربرد دارد.
- پلی وینیل کلراید
به ندرت بازیافت می شود و در ساخت بطری های بهداشتی و سینی های غذا کاربرد دارد.
- پلی استایرن
بسته بندی های همبرگر فوم ، کارتن های تخم مرغ ، بسته بندی های محافظ کالاهای الکترونیکی و اسباب بازی ها از موارد استفاده این نوع پلاستیک هستند.
کلام آخر
استفاده از ظروف پلاستیکی برای بسیاری از افراد ، به یک کالای روزمره تبدیل شده است. تغییر از شیشه پلاستیک ، در اواخر دهه ۹۰ شروع شد و با جدیدترین پیشرفت های تکنولوژی ، همچنان در حال رشد است. دلیل اصلی آن هم می تواند ، وزن کم آن نسبت به شیشه باشد. ظروف پلاستیکی ، حدود ۹۰ درصد نسبت به شیشه سبک ترند.
قابلیت انعطاف پذیری ، مقاومت ، سبک بودن ، پایداری و نفوذ ناپذیری ، پلاستیک را به یک ماده بسته بندی ایده آل برای بسیاری از کاربران تجاری و صنعتی تبدیل کرده است. با این وجود ، نمی توان منکر معایب ظروف پلاستیکی شد. همه می دانند که پلاستیک یک آلاینده قوی است.
گرچه تصور این که زندگی روزمره ، بدون انواع بسته بندی چگونه خواهد ، اندکی مشکل است ، اما مواد بسته بندی پلاستیکی و طراحی بهتر می تواند ، به معنای ضایعات کمتر و مواد شیمیایی مضر کمتر باشد. این ها اهدافی هستند که ، می توانند در کنار یکدیگر محقق شوند.
